طراوت باران

علی مرتضی میر خلایق
بزرگ عارفان نور حقایق

شعاع نور خورشید  هدایت
نخستین موج دریای ولایت

علی جان جهان و نور هستی
یگانه مظهر عهد الستی

نباشد گر علی، عالم نباشد
شرف در دوده آدم نباشد

علی تنها کلید فهم قرآن
کزو پیدا شود اسرار پنهان

علی رمز وجود آفرینش
علی نور چراغ اهل بینش

علی بر حق، امام اولین است
شکوه آسمان، فرّ زمین است

علی مجلس فروز اهل راز است
ز خونش سرخ، محراب نماز است

علی بنیاد هستی را قوام است
علی اوضاع گیتی را نظام است

علی با ذوالفقارش گفت و گو داشت
خدا را در همه جا پیش رو داشت

علی سالار میدان نبرد است
به روز جنگ و هیجا مرد مرد است

علی مرد عطا؛ مرد سخا بود
علی لشکر شکن؛ خیبر گشا بود

ز نور او منور ملک هستی
زمین و آسمان بالا و پستی

علی نور و علی عشق و علی جان
به سختی چاره و بر درد درمان

علی امید جان، نور دل ما
علی آسان نمای مشکل ما

علی با درد جانش آشنا بود
تمام دردمندان را شفا بود

علی گاهی طبیب و گاه دهقان
گهی در کار کشت و گاه درمان

علی انسان کامل بود و عادل
نبُد یک دم ز کار خلق غافل

علی گنج نهانی سینه‌اش بود
چو آئینه دل بی کینه‌اش بود

علی بر کفش پاره پینه می‌زد
گره بر سینه بی‌کینه می‌زد

علی فرمانده حکم قضا بود
به منشور قدر فرمانروا بود

علی اسرار دل با چاه می‌گفت
گهرهای درون بنهفته می‌سفت

علی اندر تفکر بود دائم
به صبر و حلم، همچون کوه، قائم

علی اسلام را بود و نبود است
یگانه نسخه ملک وجود است

علی شب در عبادت بود بیدار
ولی در روزها پیوسته در کار

علی بر تیره شب، فجر سحر بود
یتیمان را به سر سایه پدر بود

علی هر روز تا شب کار می‌کرد
ولی با نان جو افطار می‌کرد

علی سرچشمه انعام و احسان
علی کانون فیض و قطب امکان

علی بوتراب از عالم خاک
به یک لحظه شدی تا قرب افلاک

علی نور خدا جان جهان است
مرا در وصف او الکن زبان است