طراوت باران

السلام اى سایه ات خورشید ربّ العالمین

 آسمان عزّ و تمکین، آفتاب داد و دین

مُظهر تنزیل «بلّغ»، مَظهر اسرار غیب

 مطلع «یتلوه شاهد» مقطع حبل المتین

معنى هر چار دفتر، خواجه هر هشت خلد

 داور هر شش جهت، اعظم امیرالمؤمنین

صورت معنى فطرت باعث ایجاد خلق

 بهترینِ نسل آدم، نفس خیرالمرسلین

صاحب «یوفون بالنذر» آفتاب انّما

 قرة العین لعمرک نازش روح الامین

در جهان از روى حشمت چون جهانى در جهان

 در زمین از روى رفعت، آسمانى بر زمین

مثل تو چون شبه ایزد در همه عالم محال

ور بود ممکن نه الاّ رحمة للعالمین

کاتب دیوان امرت، موسى دریاشکاف

پرده دار بام قصرت، عیسى گردون نشین

از عطاى دست فیاض تو دریا مستفیض

 وز ریاض نزهت طبع تو رضوان خوشه چین

عالم علم لدنى، رازدار لو کشف

 ناصر دین نفس پیغمبر امام المتقین

ناشنیده از زمان مهد تا پایان عمر

 بى رضاى حق ز تو حرفى کرام الکاتبین

 (مولانا حسن کاشانى)