نماز نشسته در این زندان که ره بسته است پرواز صدایم را نمی بینم کسی را جز خودم را و خدایم را سرم را می گذارم روی زانوهای لرزانم یکایک می شمارم غصه های زخمهایم را پریشان حالم و از استخوانم درد می ریزد نمی جویم زدست هرکس و ناکس دوایم را اگر چه زخم تن دارم کبودی بدن دارم ولی خرج عبادت می نمایم لحظه هایم را حضور دانه ی زنجیر در راه گلوگاهم دو چندان می نماید بغض سنگین دعایم را نمی گویم چه کردم تازیانه با وجود من ببین پُر کرده خون پیکرمن بوریایم را اگر بنشسته می خوانم نمازم را در این زندان غل زنجیرها کوبیده کرده ساقی پایم را سروده علی اکبر لطیفیان
نام تو با علی (ع) و محمد (ص) قرینه است
هر جا که عطر نام تو باشد مدینه است
دستاس کیست چرخ جهان ؟ این غریب کیست
این دست های کیست که لبریز پینه است؟
آیینه ای که عطر بهشت مدینه بود
نامش هنوز شعله ی سینای سینه است
ای وسعت بهشت ، جهان بی تو دوزخ است
دنیا چقدر مزرعه ی کفر و کینه است
این گونه گنج در صدف هر خزانه نیست
گنجی ست در خزانه اگر این خزینه است
دریا علی (ع) ست گوهر یکدانه اش تویی
در موج حادثات - حسینت سفینه است
تو آمدی و زن به جمال خدا رسید
انسان دردمند به درک دعا رسید
تو آمدی و مهر و وفا آفریده شد
تو آمدی و نوبت عشق و حیا رسید
هاجر هر آن چه هروله کرد از پی تو کرد
آخر به حاجت تو به سعی صفا رسید
احمد (ص)اگر به عرش فرا رفت با تو رفت
مولا اگر رسید به حق با شما رسید
داغ پدر ،سکوت علی (ع)، غربت حسن (ع)
شعری شد و به حنجره ی کربلا رسید
در تل زینبیه غروبت طلوع کرد
با داغ تو قیامت زینب (س) فرا رسید
با محتشم به ساحل عمان رسید اشک
داغ تو بود بار امانت به ما رسید
شب را خدا ز شرم نگاه تو آفرید خورشید را ز شعله ی آه تو آفرید شمسی تر از نگاه تو منظومه ای نبود صد کهکشان ز ابر نگاه تو آفرید آه ای شهیده ای که شهادت سپاه توست جان را خدا شهید سپاه تو آفرید هر جا که نور بود به گرد تو چرخ زد ما را چو گرد بر سر راه تو آفرید ای پشتوانه ی دو جهان ، عشق را خدا با جلوه وجلالت و جاه تو آفرید
بی فاطمه (س) قیامت انسان نبود نیز
عهد الست و معنی پیمان نبود نیز
چونان تو زن ندید جهان تا که بود و هست
چونان تو مرد در همه دوران نبود نیز
مولا اگر نبود جهان جلوه ای نداشت
"راز رشید" سوره ی قرآن نبود نیز
گر زنده بود بعد تو پیغمبر خدا
قبر تو مثل مهر تو پنهان نبود نیز
زهرا (س) اگر نبود ، زمین بی بهار بود
در آسمان شکوفه ی باران نبود نیز
ای برق ذوالفقار علی (ع) – هیچ خطبه ای
مانند خطبه های تو بران نبود نیز
حیدر اگر نبود ومحمد (ص) اگر نبود
وجد و وجود و جوشش وجدان نبود نیز
شوق عراق و شور حجاز است در دلم
جامه دران و سوز و گداز است در دلم
پل می زنم به خویش مگو از کدام راه
راهی که رو به آینه باز است در دلم
قد قامت الصلاه من از جای دیگر است
قد قامت کدام نماز است در دلم
شب را چراغ گم شدن روز کرده ام
ذکرت چراغ راز و نیاز است در دلم
تشبیه نارساست ، حقیقت کلام توست
ابهام و استعاره ، مجاز است در دلم
مجموعه ی نیاز تویی ای نماز ناب
دیگر چه حاجتی به نیاز است در دلم
.: Weblog Themes By Pichak :.