طراوت باران

نفست روشنیِ این شب تار است ، بیا…
بر قدومت دل غمدیده نثار است ، بیا…

روزِ آدینه که نامت همگان میخوانند
چشم ما منتظرِ دیدنِ یار است ، بیا…

سرمه بنهاد غبارِ قدمت چشم مرا
با تو پاییز و زمستان چو بهار است ، بیا…

صبح آدینه و آن ندبه ی پر سوز و گداز
مسجد و خانه و مهدیّه قرار است ، بیا…

فاسقی دوش بر این وعده ی خوش میخندید
پایِ این وعده که امضایِ نگار است ، بیا…

در رکاب و قدمت، سر همه بسیار دهند
قلبِ بشکسته در این عرصه هزار است ، بیا…

گر بیایی ـ به خداـ خاکِ قدومِ تو شویم
زین ” اگر ” حوصله بی صبر و قرار است ، بیا…

فارغ از کون و مکان پا به رکابِ تو نهیم
لشگرِ« خدعه» در این برهه کبار است ، بیا…

تا بیایی همه جا عهد و فرج میخوانیم…
قلب یاغی- به خدا- توبه گزار است ، بیا…

امید داوری