طراوت باران

مادر? صدایت ترانه دلنوازیست

که امید را در دلم زنده می سازد

و مرا با خود به اوج کهکشانها می برد

نگاهت سرشار از تازگی و تراوت بهار

که باغ آرزوهایم را جان می بخشد

دستهایت زندگی ساز است

وصدای طپش قلبت

صدای زندگی ? صدای پای بهار

ای تکیه گاه خستگی هایم

ای قبله گاه مهربانی

ای جان پناه شبهای بی کسی هایم

شانه ات را برای بغض فرو خورده ام

و دستهای مهربانت را برای نوازشهای

عاشقانه ات

می خواهم

چهره مقدست نشانی از رنج و ایثار توست

دوستت دارم و دستهای پر مهرت را

بوسه باران می کنم