مث خوابی که اشفته س خرابم

مث یه خونه ی خالی تکیده م

تو رفتی و نفهمیدی که بی تو

چقد دلتنگی و حسرت کشیدم

نمیدونی چه سخته دوری از تو

برای من که لبریز سکوتم

یه جور دل کندی ازدستام که انگار

کنار دستات از اول نبودم

تو قلب قصه های خسته ی من

فقط یاد تو خورشیو نگه داشت

فقط دست تو از چشمای خورشید

حجاب ابری بغضم رو برداشت

از اون روزی که رفتی شب نشسته

کنار قاب عکست توی چشمام

تا وقتی عطر تن پوشت رو دارم

چجوری میشه باور کرد تنهام؟