دوباره چشمِ امیدی به آستان دارد

خدا بیا و ببین دردِ لحظه هایم را

بیا که دیده ی دل اشک ارمغان دارد

چه میشود که رهایم کنی از این تردید

قسم به روز و شبت سینه ام فغان دارد

بگو زمانه بایستد، دمی نفس بکشد

بگو که چرخ نگردد ،کمی امان دارد

خدا تمام زمین و زمان مسخر توست

که چرخ هرچه به او داده ای همان دارد

چه میشود برسد دست من به دامانت؟!

که لحظه های دلم درد بس گران دارد

دلم به نور نگاه تو سخت محتاج است

که زورَقــَــم به نگاه تو بادبان دارد

دوباره آخر قصه؛هـــوای دل ابریست

دلم هوای نفسهای آسمان دارد