طراوت باران

گل نکند جلوه در جوار محمد
رونق گل مى‏برد، عذار محمد

گل شود افسرده از خزان ولیکن
نیست ‏خزان از پى بهار محمد

سایه ندارد ولى تمام خلایق
سایه نشینند در جوار محمد

سایه ندارد ولى به عالم امکان
سایه فکنده است، اقتدار محمد

سایه نمى‏ماند از فروغ جمالش
هاله نور است در کنار محمد

شمس رخش همجوار زلف سیه ‏فام
آیت و اللیل و النهار محمد

تا که بماند اثر ز نکهت مویش
خاک حسین است‏ یادگار محمد

تربت‏خوشبوى کربلاى معلاست
یک اثر از موى مُشکبار محمد

رایت فتحش به اهتزاز درآمد
دست ‏خدا بود چون که یار محمد

من چه بگویم(اورجه) به مدح و ثنایش
بس بودش مدح کردگار محمد