طراوت باران

دوستت دارم خدا...

با تو حکایتی دگر
این دل ما بسر کند
شب سیاه قصه را
هوای تو سحر کند
*
باور ما نمی شود
درسر ما نمی رود
از گذر سینه ی
مایار دگر گذر کند
**
شکر بسی
شنیده ام
از دل درد کشیده ام
کور شوم جز تو اگر
زمزمه ای دگر کند
***
مقصد و مقصودم تویی
عشقم و معبودم تویی
از تو حذر نمی کنم
سایه مگر سفر کند
****
چاره ی کار ما تویی
یاور و یار ما تویی
توبه نمی کند اثر
مرگ مگر اثر کند
*****
مجرم آزاده منم
تن به جزا داده منم

قاضی درگاه تویی حکم سحرگاه تویی