نسترن ها فرصتی می داشتند

  ترسشان پرپر شدن - مردن نبود

در دل خود غنچه ها می کاشتند

       ×‌‌‌‌   ×     ×    ×

کاش می شد همره باد نسیم

دست مهری بر سر گلها کشید

باز می شد زیر چتری از شمیم

نغمه ی زیبای بلبل را شنید

         ×    ×    ×    ×

کاش می شد راز گل را باز کرد

حرف دل را از زبان گل شنید

روی حرف گل حسابی باز کرد

دیدنی را دید و پژمردن ندید

غلامرضاگرجی فریمانی