طراوت باران

طبیب عشق

*حمیدرضا قاسمی ندوشن

ای خمینی.در سرت سودای عشق

ای که نامت جوشش دریای عشق

ازحضورت عشق پرمعنا شده است

ای تو پرمعناترین معنای عشق

هرسخن ازتو مراتازه کند

ای کلامت بارش باران عشق

روز بود.من بودم و امیدها

تا نشیند بر دلم پروای عشق

شب شدومن ماندم و درماندگی

رفت سوی آسمان سردار عشق

در دلم دردی نهان .سرواکند

ای طبیب درد بی درمان عشق