طراوت باران

نگامو چال می کردم که دستامو نلرزونه

صداتو نقطه چین کردم که اشکامو نغلتونه

 

شبونه می کُشم عشقو توی تنهایی مرداب

برات بغضو فرو خوردم شب رسوایی گرداب

 

هنوز عکساتو می بینم که روزامو می خندونی

نگاتو قاب می گیرم که دنیامو نگردونی

 

غبار روی اون عکسات هنوزم تازه ی تازه

یکی اینجا بیاد تو چشاش تا پای صبح بازه

 

یکی که گریه هاش خونه میون بغض سر خورده

یکی که ناله هاش اشکه برای عشقی که مرده

 

منو حالا نگاهم کن  منی تنهاتر از بن بست

منو محکم بغل کن تا تموم شه نحسی این دست

احمد میرطالبی