طراوت باران

گر دلت دارد هوای اهلبیت (ع) – یا که می‌جوید عطای اهلبیت (ع)

گر پی امنیت و آرامشی – جاودان ، زیر لوای اهلبیت (ع)

گر که داری میل نورانی شدن – چون ستاره در فضای اهلبیت (ع)

گر که می‌خواهی بنالی دمبدم – مثل نی در نینوای اهلبیت (ع)

گر که می‌سوزی و می‌سازی چو شمع – روز و شب‌ها در عزای اهلبیت (ع)

گر که می‌خواهی ببوسی کعبه را – در تقرب بر خدای اهلبیت (ع)

گر که خواهی زائر احمد شوی – در مدینه ، در سرای اهلبیت (ع)

گر دلت پر می‌کشد سوی بقیع – چون کبوتر در هوای اهلبیت (ع)

گر که باشد در سرت شوق نجف – یا وصال کربلای اهلبیت (ع)

گر که داری اشتیاق کاظمین – یا که درگاه رضای اهلبیت (ع)

یا اگر داری هوای سامره – آخرین ماتمسرای اهلبیت (ع)

گر که هستی عاشق صاحب زمان – وارث علم و صفای اهلبیت (ع)

گر دلت میل زیارت کرده است – در تمام بقعه‌های اهلبیت (ع)

گر که می‌خواهی دهی یکجا ، سلام – بر تمام لاله‌های اهلبیت (ع)

کن زیارت حضرت معصومه (س) را – دختر مشکل‌گشای اهلبیت (ع)

مرقد این نازنین دخت رسول – هست جمع روضه‌های اهلبیت (ع) *

می‌شود واجب بهشت معرفت – بر تو از لطف و سخای اهلبیت (ع)

کن «زیارت» با کلام «جامعه» - کل گلهای خدای اهلبیت (ع) **

این زیارتنامه در اوج ادب – هست سرشار از ولای اهلبیت (ع)

کن دعا تا حل شود هر مشکلی – از تشیع ، با دعای اهلبیت (ع)

در نهایت هم دعا کن بر (غلام) – چون‌که می‌باشد گدای اهلبیت (ع)

والسلام

محمد حسین صادقی