طراوت باران

تمام لذت عمرم در این است         که مولایم امیرالموءمنین است

مـــی ایـــــــــد از دور ,مــردی ســــواره          بـــرمــرکب عشـــق, چــــون ماهپــــاره     

والشمــس رویـش, واللــیــــل مـــویـش              گلـــها هــمه مســــت, از رنگ و بویـش

عـمــــامـــه بر سر, مثــل پیـمبـــــر     (ص  )          در بـازوانــش نـیروی حیــــــــــــــــدر(ع) 

ازپــای تــاسـر در شـور و شیــــن است          بــرق نگـاهــش مثل حســــین(ع) است

می ایــد از دور خوشــــبو تر از یـــــاس          در چشــــم وابرو مـانـند عبــــــاس (ع) 

القــصـه ایــن مــرد امیـد دلهاســـــــــت          خوشبو تر از یاس فرزند زهراست(س)

جمعه یعنی شوق،یعنی انتظار        جمـعــه یعنـی طاق ابروی نـگار

جــمـعه یـعنـی غـروب غصه دار        جمعه یعنی مهدی چشم انتظار

جمـعه هــا بر ما دعا دارد حبیب        در قــنــوتش یاد ما دارد حبـیــب

کـاش روزی بـه دست دلـبـــــرم        ســـایه پـرچم بیفــتـد بــر سرم

گـــر چــه پیـمان را شکستم بر سـر پیمانه ام          بـا همـــه بد عــهدی ام آن عـاشق دیوانـه ام

گـــر بــه ظاهــر دورم از درگــاه تو ای نازنیـــن          بـاز هــــم مشــتاق روی دلـــکش جـانـانــه ام

از در مـــیخانه ات ای شـــاهد خـــوبان مـــران          با هـــمه عصیان همان دردی کـش میخانه ام

پـــــرده بردار از رخ زیـــــبا که مشتاق تـــــوام           آن رخ زیـــــبـا ندیــــــده، والــــه و دیــــوانه ام

پادشـــــاه جــــودی و ما بـــنده درگـــاه تـــــو           منتـــــظر بـر درگهت ،زان بخشش شاهانه ام

در مـــــیان بحــر هجران غوطه ور گشتم ولی           باز هـــم در جستجوی گــوهـــــر دردانـــــه ام

همچون من هرگز نباشـد بردرت پیمان شکن            لیــک با الــــطاف غــیر از تو، شـها !بیگانه ام

چون که لطف توست تنها ضامن رســوایی ام           ور نـــه آن گــردم که افشـــان در دل ویرانه ام

انتـــظارت بیش از حــد شد، تحمل تا به کی؟           آفتـــابـا! بـــــهر دیـــــدار رخـــــت پروانـــــه ام

والــــــه و شــــیدا و مـستم لیک، محتاج توام

یک نــــظر بر من نــــــمـا، ای عارف فرزانه ام!